گربه‌ی پرشین شهرت جهانی داره این گربه ایرانی کل دنیا رو فتح کرد .اولین بار یه جهانگرد ایتالیایی به اسم Pietro Della Valle که طی پنج سال زندگیش در ایران عاشق این دوست داشتنی‌ها شده بود به اروپا بردشون.گربه ایرانی یکی از کهن‌ترین و مشهورترین نژادهای گربه است. گربه‌های مو بلند از حدود سده ۱۶ میلادی و حتی زودتر از آن در کشور ایران دیده شده‌اند.
این جریان برمی‌گرده به سال ۱۶۲۶؛ اما اقای پیترو هدفش خرید و فروش گربه‌ها نبود بلکه چندین پرشین کت رو برای نگهداری با خودش برده بود. اینطوری بود که تا حدود ۲۵۰ سال بعد گربه‌های پرشین هنوز اونقدر مشهور نشده بودن.تا اینکه دست تقدیر ملکه ویکتوریا رو صاحب دو قلاده گربه‌ی پرشین کرد و نگهداری از گربه‌ی اشرافی بین ثروتمندان اروپایی رسم شد. این نژاد از گربه از همون زمان قیمت بالایی داشت و نوع آبیش از همه گرون‌تر بود.
گربه پرشین دارای پاهایی کوتاه یک سر بزرگ و پهن همراه با گوش‌ها و چشم‌هایی جدا و دور از هم و یک دهان کوچک است. چشم‌های آنها بسیار حساس است. عمر این گربه حدود ۱۰ سال است، اما در شرایط خوب تا ۱۹ سال هم می‌رسد.
رنگ چشمانشان آبی یا نارنجی یا دو رنگ است، در گربه‌های کاملا سفید با چشمان آبی (معروف به آلبینو یا زال) امکان ناشنوایی بیشتر از دیگر آنها وجود دارد. با منش آسان‌گیر و مهربان، با رفتاری آرام و متین، بسیار مناسب برای زندگی داخل آپارتمان است.
پرشین‌ها احتیاج به توجه دارند و در غیر این صورت با محیط به خوبی سازگاری و سازش ندارند.
پرشین‌ها نیاز روزانه به نظافت موهایشان دارند. اگر شما شخصیت پرشین‌ها را دوست دارید اما موهای بلند و رسیدگی زیاد آنها برای شما خوش آیند نیست، بهتر است نژاد اگزاتیک نسخه مو کوتاه پرشین را مورد بررسی قرار دهید.
گربه های پرشین شخصیت و هوش خوبی برای زندگی کردن با شما دارند، اما آنها نژادی هستند که بدون ملاحظه و دقت نباید آنها را به سرپرستی گرفت.مگر اینکه شما خودتان را آماده کرده باشید که به صورت پاره وقت مشغول تمیز کردن موهای او باشید و مشکلی با ریزش موی آنها نداشته باشید، به موهای گربه آلرژی نداشته باشید و در مورد نگهداری گربتون خساست بخرج ندهید. پرشین ها گربه های بی صدا و آرامی هستند.آنها قطعا گربه های زیبایی هستند، گربه های پرشین معمولا به آرام بودن، باوقاری و کم صدا توصیف می شوند. اگر این موارد بنظرتون خوبه پس گربه پرشین نژاد خوبی برای شماست.
اطلاعات و مشخصات نژاد گربه پرشین
| محبوبیت (2014) | #2 |
| نام | پرشین | Persian |
| اسم های دیگر | Longhair, Persian Longhair, Shiraz, Shirazi |
| ملیت | ایران |
| اندازه | متوسط تا بزرگ |
| پوست | موهای براق , دراز و ابریشمی |
| گربه بغل | بله |
| طول عمر | 14 – 15 سال |
| خصوصیات | مهربان وفادار آرام ساکت |
| وزن | میانگین وزن : 3.5 تا 6 کیلوگرم |
| رنگ | سفید آبی سیاه سرخ کرمی شکلاتی بنفش |
| قیمت | میانگین 1000$ – 1500$ دلار |
مشخصات ظاهری
سر گربه های پرشین نسبت به بقیه گربه ها گردتر، پهن تر و بزرگ تر است و با مو های پر پشت پوشیده شده است. آنهای دارای گوش های کوچک و تا حدودی گرد هستند، بینی کاملا صاف و فرو رفته آنها در بین دو چشمشان قرار گرفته است، و چشمانی گرد و با نفوذ دارند که اکثرا با چشمانی خمار به شما نگاه میکنند.آنها دهان کوچکی دارند.
بدن: گربه های پرشین دارای بدنی گرد تر و با موهایی پرپشت، با پاهای کوتاه و پهن تر هستند، آنها استخوان بندی درشت و عضلاتی با نیروی ارتجاعی خوب دارند. دم پر از موی آنها به نسبت کوتاه اما کاملا با بدنشان هماهنگ است.
اندازه: در کل اندازه خاصی برای گربه های پرشین تعریف نشده است.بنا به استاندارد CFA سایز آنها از متوسط تا بزرگ طبقه بندی شده است.
خصوصیت اخلاقی گربه پرشین
گربه پرشین بسیار با وقار و لذتبخش هستند که آنها را به گربه هایی مهربان و آرام و دوست داشتنی تبدیل میکند.
آنها نژادی بسیار آرام هستند. وقتی آنها صدایی از خودشون در می آورند آهنگ خواستی دارد و میو کردنشان اصلا اذیت کننده نیست.و بسیار لذت بخش است.
اون ها خجالتی نیستند.در واقع آنها می توانند بسیار مستقل و حتی در مواردی حسابی پررو باشند.گربه پرشین از زمان بازی و ارتباطی که با صاحبش برقرار میکند بسیار لذت میبرد. آنها در هر گونه محیط خانوادگی موفق هستند،البته تا زمانی که به آنها توجه کافی و فضای لازم داده شود.
پرشین ها احتیاج و اشتیاق زیادی برای همراهی انسانها دارند.پرشین کت آنها وقتی که برای مدت طولانی تنها یا بدون مراقب باشند خوب رفتار نمیکنند.
پرشین ها به طور معمول با دیگر حیوانات خانگی به خوبی کنار می آیند.از جمله سگ ها و گربه های دیگر.آنها همچنین با کودکان با صبوری برخورد میکنند.
صفات اخلاقی
پرشین ها مجودات عادت پذیری هستند. آنها به زندگی یکنواخت و امن علاقه زیادی دارند و از تغییرات ناگهانی بیزارند.
با آرامش و ملایمت آنها می توانند با یک خانواده خشن خود را وفق بدهند.بیشتر پرشین ها خودشون رو با وسواس خاصی تمیز و مرتب می کنند.
با این حا آنها همچنین به کمک صاحبشان برای حفظ موهای باشکوهشون نیاز دارند.که به نوبه خود بسیار چالش برانگیز است.
همه نژادهای پرشین کت بسیار زینتی و زرق و برق قابل ملاحظه ای دارند و آنها از این خدمتشان بسیار راضی هستند.
آنها در نرم ترین محل خانه با چشمانی خمار مینشینند و زیر چشمی صاحبش را نگاه میکند.آنها فقط زمانی که بخواهند وعده ای غذا بخورند یا کمی بازی کنند یا سری به ظرف خاکشان بزنند کمی فعال میشوند.
طول عمر گربه پرشین
گربه های پرشین می توانند تا ۱۵ سال عمر کنند و در بعضی موارد شگفت آور تا ۲۰ سال عمر ثبت شده است.
حقایقی درباره ریزش مو و بهداشت مو
بسیاری از مردم از خودشون می پرسند: با این موهای بلند گربه پرشین، ریزش مو و بهداشت آنها مثل یک کابوس نیست؟
جواب واقعی: بستگی دارد،
برای چند لحظه موی انسان را مد نظر قرار دهید. میتواند صاف یا مجعد، ضخیم یا نازک، زبر و زمخت یا ساده و همه موارد مشابه این ها باشد.
هر انسانی با انسان دیگر متفاوت هست و گربه های پرشین هم همینطور تفاوت بینشون هست.
البته جنس مو تعیین میکنه که شما به عنوان صاحب گربه چقدر وقت باید صرف شونه کردنشون بکنید.بعضی از پرشین ها موهای پرپشتی دارند که به راحتی گره میخورد.آنها نیاز دارند روزانه شانه کشیده شوند.(شاید حتی بد نباشد سالی یک یا دو بار موهایش را کوتاه کنید).
پرشین های دیگر دارای موهای نرم و ابریشمی هستند که هیچ وقت گره نمی خورند.اون هارو می توانید هر وقت لازم بود شونه کنید.
به غیر از شانه کشیدن شما باید مراقبت های دیگری را نیز انجام دهید. این مراقبت ها شامل کوتاه کردن ناخن و حمام کردن پرشین کت خواهد بود.
ریزش موی پرشین ها هم با هم متفاوت است.نظر اکثریت بر این است که آنقدر ها هم که آدم فکر میکنه ریزش موشون بد نیست.اگر شما به طور مرتب او را به خوبی شونه میکنید، عمده موهای اضافیشون با شانه کردن جمع میشود و در محیط پراکنده نمی شود.
زیرشاخه های نژاد گربه پرشین
پرشین های صورت تخت
در سال ۱۹۵۰ یک جهش ژنتیکی ناگهانی باعث به وجود آمدن گربه‌های پرشین صورت تخت به وجود آمد، نام آنها گرفته شده از سگهای پکینیز (Pekingese dog) می‌باشد.
هیمالین
در ۱۹۵۰، نژاد سیامی با نژاد پرشین جفت خورده شدند تا نژادی به وجود بیاید که ظاهر پرشین را داشت اما از نظر رنگبندی به سیامی‌ها شباهت داشت، این نژاد را با توجه به دیگر حیوانات دارای لک‌های رنگی مانند خرگوش‌های هیمالین، ” هیمالین نامیدند.
پرشین عروسکی
بعضی از پرورش دهندگان اقدام به تولید پرشین‌هایی با قامت و ظاهری کوچکتر از پرشین‌های معمولی نمودند که تحت عنوان «عروسکی» شناخته میشوند. بسیاری از پرورشدهندگان آنها را به عنوان یک نژاد جداگانه به رسمیت نمی‌شناسند.
اگزاتیک مو کوتاه
در اواخر ۱۹۵۰ گربه‌های پرشینی که از آمیزش پنهانی با امرکایی‌های مو کوتاه (ASH) توسط پرورش دهندگان به وجود آمده بودند.
یکی از پرورشدهندگانی که موفق شده بود قابلیت‌های این آمیزش (پرشین + موکوتاه امریکایی) را به خوبی نشان دهند موفق به کسب نظر موافق CFA برای به رسمیت شناخته شدن این نژاد در سال ۱۹۶۶ تحت عنوان «اگزاتیک موکوتاه» شد.
چینچیلا
در امریکا کوشش شد که این گربه پرشین نقره‌ای (silver) را به عنوان نژاد جداگانه‌ای به ثبت برسانند اما این تصمیم موفقیت آمیر نبود. در CFA پرشین‌های نقره‌ای و طلایی به طور مشخص به نقره‌ای چین چیلا، نقره‌ای سایه‌ای، طلایی چین چیلا و طلایی سایه‌ای تقسیم و معرفی میشوند.
چین چیلاهای موبلند دارای پوزه‌ای به مراتب کشیده تر، تنفسی آسان تر و اشک چشم کمتری نسبت به پرشین‌ها می‌باشند.
آنها دارای پوششی با بازتان دوگانهٔ مات و شفاف می‌باشند که وقتی با پرشین‌های دیگر آمیخته میشوند این خاصیت از بین می‌رود.
همچنین آمیرش ممکن است باعث از دست رفتن خط لب و پوزه هم باشد که در استانداردهای چین چیلا ایجاد مشکل میکند. یکی از امتیاز‌های این نژاد داشتن رنگ چشمان سبز آبی یا سبز و در بچه گربه‌ها آبی و بنفش آبی می‌باشد.