بول داگ ، یکی از نژادهای سگ است که اندازه متوسط دارد. معمولاً آنرا با نام بول داگ انگلیسی یا بول داگ بریتیش نیز می‌شناسند. بولداگ سگی است با عضلات سنگین و چهره‌ای پر چین و چروک است. پوزهٔ بول داگ به دلیل پخ و کوتاه بودن توجه بر انگیز است.پرورش این سگ به قرن ۱۶ میلادی و کشور انگلیس باز می گردد.
بولداگ‌ها از نظر ظاهری جمجه‌ای پهن با پوزه‌ای کوتاه دارند. در اکثر موارد پوست زیر گردنشون آویزان می باشد.
چین و چروک‌های بسیار زیادی روی بدن این حیوان وجود دارد و دندان ها به خاطر لب‌های آویزانشان همیشه قابل دیدن است . دُم بولداگ‌ها کوتاه و موی بدنشان کوتاه و نرم است. طول عمر این نژاد حدود 8 تا 10 ساله که البته شرایط زندگی و نوع تغذیه، اهمیت خیلی بالایی در طول عمرشان خواهد داشت.
نگاهی مختصر به نژاد سگ بولداگ
سگ بول داگ را از همان ابتدا برای 2 هدف اصلی پرورش دادند: هدف اول، گله‌داری بود و هدف دوم و مهم‌تر، گاز گرفتن پوزه گاو بود! (احتمالا از شنیدن این واقعیت تعجب کرده‌اید و سوالاتی در ذهن شما شکل گرفته که البته در قسمت تاریخچه سگ بولداگ بطور کامل این مسابقات (مراسم) و اهداف برگذاری آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم). امروزه، بول داگ ها همراهان و دوستان بسیار خوبی برای خانواده و کودکان می‌باشند. در همین ابتدا بگویم که تنها خواسته سگ بولداگ پس از یک پیاده‌روی مختصر، لمیدن و استراحت کردن روی مبل است! بولداگ یک سگ تنبل تمام عیار است.
نقد و بررسی کلی نژاد سگ بولداگ
تا به حال خالکوبی‌ها یا تصاویر بولداگ روی بدن، لباس و حتی پرچم گروه‌ها و سازمان‌های مختلف را دیده‌اید؟ فکر می‌کنید دلیل این حجم استفاده از تصاویر بولداگ چیست؟ پاسخ این سوال به بهترین شکل ممک سگ نژاد بولداگ را به شما معرفی می‌کند: بخاطر نشان دادن سرسختی، استواری و وقار.
البته سگ بولداگ را گاهی بولداگ انگلیسی یا بولداگ بریتانیایی هم می‌نامند. این نژاد در انگلیس پرورش یافت. بولداگ گذشته بسیار خونین و دردناکی دارد! این نژاد از نوادگان ماستیف‌های جنگجویی است که توسط رومی‌ها به بریتانیا آورده شدند. امروزه، بول داگ ها شباهت اندکی با اجداد خود دارند. برخلاف ظاهر پر ابهت و خشن بولداگ، بعید است سگی شیرین‌تر و دوست داشتنی‌تر از این نژاد پیدا کنید!
سگ های بولداگ شکل ظاهری منحصر به فردی که دارند که به راحتی آن‌ها را از سایر نژادهای سگ متمایز می‌سازد. بدن بولداگ ستبر و کلفت، و البته کوتاه است و سر او نیز بزرگ و مربعی شکل می‌باشد. قفسه سینه بولداگ ها نیز پهن است و دست و پاهای ستبر و تنومندی دارند.
اگرچه بولداگ ها کوتاه قامت هستند، اما بدنشان عریض و ماهیچه‌ای است. سگ بولداگ در سر پهن خود گونه‌هایی دارد که به دو طرف صورت آویزان شده است. پوست پیشانی آن نیز چین و چروک‌های زیادی دارد. لب بالای بولداگ افتادگی دارد و چانه جلوآمده‌اش باعث شده تا داندان‌های پایینی او جلوتر از دندان‌های بالایی قرار بگیرند. همچنین آرواره بولداگ هم بسیار قوی است و می‌تواند با استفاده از آن، هرچیزی را محکم نگه دارد.
چشم‌های یک سگ بولداگ گرد و سیاه و گوش‌هایش کوچک، باریک و کمی پیچ‌خورده است. دم بولداگ هم کوتاه بوده و روی باسن قرار می‌گیرد.
بولداگ‌ها با تجه به شکل بدن و پاهای کوتاه و کلفت‌شان، طرزراه رفتن بسیار جالب و اردک‌واری دارند. بطوری‌که به نظر می‌رسد مفاصل زانوهایش به درستی روی هم به قرار نگرفته‌اند. شانه‌های عریض و سر بزرگ بولداگ، کار زایمان‌شان را دشوار کرده است به همین دلیل خیلی از سگ های بولداگ ماده، با عمل سزارین توله‌های خود را به دنیا می‌آورند. از این جهت می‌توان گفت که پرورش نژاد سگ بولداگ پر هزینه است.
برخلاف اینکه معمولا در برنامه کودک‌ها چهره خشنی از سگ بولداگ نمایش داده می‌شود (شغل قبلی بولداگ هم در ایجاد این ذهنیت بی‌تاثیر نبوده)، امروزه بولداگ‌ها بسیار مهربان و خونگرم هستند. سگ‌های بولداگ فوق‌العاده شجاع و مقتدرند اما هیچ علاقه‌ای به دعوا و دردسر ندارند. البته وقتی به بلوغ می‌رسند، در کنار رفتار دوستانه و خونگرمی مثال زدنی، ممکن است کمی سرسخت و لجوج هم باشند. بولداگ ها از خانواده خود به خوبی دفاع می‌کنند. آن‌ها عاشق مردم‌اند. سگ های بولداگ مشتاقانه به دنبال جلب توجه مردم هستند و از هیچ چیز بیشتر از حضور در کنار صاحبانشان، لذت نمی‌برند.
متاسفانه، بدن خاص بولداگ و شکل سرش او را در معرض مشکلات سلامتی تنفسی و مفصلی زیادی قرار می‌دهد. آن‌ها درصورتی‌که به اندازه کافی ورزش نکنند، به سرعت دچار اضافه وزن خواهند شد. اضافه وزن و چاقی به بدن بولداگ فشار زیادی وارد می‌کند و ممکن است مشکلات سلامتی زیادی را برایش بوجود بیاورد.
هرچند سگ نژاد بولداگ محبوب و معروف است، اما نگهداری از این نژاد برای همه مناسب نیست. حمل و بلندکردن این سگ باتوجه به وزن بالا و سر بزرگی که دارد، می‌تواند برای شما دردسرساز باشد. بولداگ ها در خانه دوست دارند بی‌تحرک بمانند و از هر زمانی برای خوردن و خوابیدن استفاده کنند. آن‌ها عاشق کودکان هستند، اما انتظار نداشته باشید که ساعت‌ها به دنبال توپی بدوند یا در حیاط با کودکان بازی کنند. سگ بولداگ شما به مدت کوتاهی در چنین بازی‌هایی شرکت می‌کند، اما پس از کمی می‌بینید که ایستاده و با لبخندی ملیح گذر دنیا را تماشا می‌کند!
مهم‌ترین نکاتی که در مورد سگ بولداگ باید بدانید!
- سگ های بولداگ تنبل و کمی سرسخت و لجبازند. بعید است که سگ بولداگ شما شاید علاقه چندانی به بیرون رفتن داشته باشد، اما با توجه به شرایط فیزیکی و بدنی، بسیار مهم است که یک برنامه ورزشی روزانه برایش داشته باشید
- بولداگ ها توانایی تحمل گرما و رطوبت را ندارند. زمانی که سگ بولداگ شما بیرون از خانه است، با دقت او را تحت نظر بگیرید تا به محض دیدن علائم گرمازدگی او را به خانه برگردانید. برخی از افراد، استخرهای بادی کودک را در زیر سایه‌ای می‌گذارند تا تا اگر بولداگ احساس گرما کرد، به درون آن برود. در واقع، بولداگ سگ خانگی است و نباید مدت زیادی را بیرون از خانه سپری کند.
- بولداگ ها نسبت به هوای سرد نیز حساس هستند
- سگ های بولداگ خروپف می‌کنند، چرت می‌زنند و صدای خس خس می‌دهند. اختلالات تنفسی در بین بولداگ‌ها شایع است.
- بولداگ ها به نفخ شکم معروف هستند. اگر این مسئله خاطرشما را مکدر می‌کند (برای برخی‌ها خنده‌دار و بامزه است!) بهتراست بولداگ خود را نزد یک دامپزشک ببرید.
- سگ های بولداگ بینی کوتاهی دارند که آن‌ها را مستعد انواع بیماری‌های تنفسی می‌کند.
- سگ بولداگ بسیار شکم پرست بوده و علاقه زیادی به غذا خوردن دارد. بنابراین در چاقی و اضافه وزن استعداد زیادی دارند. بنابر این باید نظارت زیادی روی غذای بولداگ خود داشته باشید تا در نتیجه اضافه وزن، دچار مشکلات دیگری نشود.
- با توجه به اندازه سر و شکل جلویی، بولداگ های ماده زایمان دشواری دارند و بیشترشان باید با استفاده از جراحی توله خود را به دنیا بیاورند. بنابر این اگر قصد پرورش این نژاد را دارید، بهتراست از پرهزینه زایمان بولداگ هم اطلاع داشته باشید.
- سگ نژاد بولداگ یا توجه به بینی کوچکی که دارد، نسبت به بیهوشی حساس است. بنابر این قبل از انجام هرگونه جراحی، مراقبت‌های ویژه قبل عمل لازم است.
- برای داشتن یک توله بولداگ سالم، هیچ وقت سگ خود را از یک پرورش دهنده نامعتبر و نامطمئن خریداری نکنید.
تاریخچه سگ های بولداگ
سگ بولداگ نسبت به اجداد و گذشتگان نژاد خود تفاوت‌های زیادی دارد. بولداگ ها که از انواع سگ‌های ماستیف محسوب می‌شوند، در انگلستان پرورش یافتند. این نژاد اولین بار در سال 1500 پا به صحنه گذاشت. از بولداگ ها در نوعی مسابقه (مراسم) استفاده می‌شد به نام «طعمه‌کردن گاو» یا Bullbaiting که در آن، سگ بولداگ ماموریت داشت تا پوزه گاو (یا خرس) را با دهانش گاز بگیرد.
اعتقاد برگزارکنندگان این مراسم، این بود که در نتیجه اینکار، گوشت گاو ترد و لذیذ خواهد شد! در واقع، آن زمان معتقد بودند که این کار با رقیق کردن خون گاو، گوشتش را قبل از قصابی لذیذتر خواهد کرد. این اعتقاد به اندازه‌ای قوی بود که در بسیاری از مناطق انگلستان قوانینی برای لذیذکردن گوشت گاو قبل از قصابی وضع شده بود.
البته جدای از لذیذتر کردن گوشت گاو، این مسابقات یکی از تفریحات محبوب مردم آن زمان محسوب می‌شد. گاو خشمگین اگر می‌توانست، سگ را با شاخ هایش به آسمان پرتاب می‌کرد و تماشاگران از دیدن این صحنه‌ها لذت می‌بردند. تمام تلاش سگ نگون بخت هم این بود که با گاز دردناکش، پوزه گاو را با دهانش گاز بگیرد و به زمین بدوزد.
سگ های بولداگ در گذشته بلندتر و سنگین تر از بولداگ های امروزی بودند و صرفاً جهت شرکت در این مسابقات پرورش یافته بودند. بولداگ ها در این مسابقات بسیار حرفه‌ای عمل می‌کردند، آن‌ها روی سینه خود می‌خزیدند تا گاو خشمگین نتواند شاخ خود را به زیر شکم‌شان بزند و آن‌ها را در هوا پرتاب کند. همچنین فک و دهان قوی بولداگ به گاو اجازه نمی‌داد که پس از گاز گرفته شدن، خود را رها کند.
بینی پهن و کوتاه نیز به بولداگ اجازه میداد تا پس از گاز گرفتن پوزه گاو، به راحتی نفس بکشد. سگ بولداگ ناچار بود سرسخت و محکم باشد و بدون توجه به تلاش‌های گاو و با هر قیمتی که شده، پوزه گاو را با دهانش نگه دارد.
اینکه امروزه سگ بولداگ تحمل بالایی در تحمل درد دارد، به همین گذشته دردناک او برمی‌گردد. پرورش‌دهندگان این نژاد، تنها به فکر سوء استفاده از این سگ بودند. جالب است بدانید که حتی چین‌خوردگی‌های روی سر بولداگ هم کاربردشان این بود که خون حاصل از گاز گرفتن پوزه گاو، از کنار صورت بولداگ به بیرون بریزد و وارد چشم‌هایش نشود.
در سال 1835، پس از سال‌ها جنجال و بحث، این ورزش در انگلستان غیر قانونی اعلام شد و خیلی‌ها تصور کردند که سگ‌های بولداگ پس از مدتی به کلی ناپدید خواهند شد، زیرا دیگر کاربرد و هدفی نخواهند داشت. در آن زمان، از خشن‌ترین و شجاع‌ترین سگ‌ها برای پرورش نژاد بولداگ استفاده می‌شد. بولداگ ها تنها برای گرفتن پوزه گاو و خرس پرورش یافته بودند و چیزی جز این بلد نبودند. بنابر این، به دلیل عدم آموزش‌های صحیح، بولداگ ها دوستان و همراهان خوبی محسوب نمی‌شدند.
با این وجود، برخی از مردم و پرورش‌دهندگان، مقاومت، قدرت و سرسختی بولداگ رو ستایش می‌کردند. به همین دلیل تصمیم گرفتند که این نژاد را حفظ کنند و بولداگ های تهاجمی را به سگ‌های دوست داشتنی و آرامی تبدیل کنند.
بنابر این، برگی تازه از زندگی برای بولداگ ها رقم خورد. پرورش‌دهندگان با صبوری زیاد بولداگ هایی را برای پرورش نسل انتخاب کردند که آرام‌تر از سایرین بودند. آن‌ها به سگ‌هایی که تهاجمی و خشن بودند اجازه پرورش نسل نمی‌دادند. با تمرکزی که این پرورش‌دهندگان بر تغییر رفتار و خلق و خوی این سگ‌ها داشتند، بولداگ تبدیل به سگی شد که امروزه می‌بینیم. سگی آرام، مهربان و خونگرم.
پرورش دهندگان در سال 1859 بولداگ را به نمایشگاه‌های مختلفی در انگلستان بردند. اولین نمایشگاه سگ که به بولداگ ها اجازه نمایش داد، در بیرمنگام واقع شده بود. در سال 1861، یک سگ بولداگ به نام شاه دیک (King Dick) برنده نمایشگاه سگ بیرمنگام شد. اتفاقا یکی از نوادگان کینگ دیک با نام کریب (Crib)، بعدها با عنوان «یک سگ تقریبا کامل» توصیف شد.
در سال 1864 اولین انجمن پرورش‌دهندگان بولداگ توسط فردی به نام آر. اس. راکسترو (R. S. Rockstro) تاسیس شد. این انجمن حدود 30 عضو داشت. یکی از اعضای آن به نام ساموئل ویکنز (Samuel Wickens) اولین استاندارد نژاد بولداگ را نوشت که البته ظاهرا اولین استاندارد نژاد سگ در دنیا بود! متاسفانه این انجمن پس از 3 سال از هم پاشید.
در سال 1875 انجمن نژاد سگ بولداگ دیگری شروع به کار کرد و استاندارد جدیدی برای سگ بولداگ نوشت. این انجمن تا به امروز پابرجا است.
سپس بولداگ ها را به ایالات متحده بردند و سگ بولداگ سفید و خالداری به نام دونالد (Donald) را در سال 1880 در نمایشگاهی در نیویورک به نمایش گذاشتند. سگ بولداگی به نام باب (Bob) در سال 1886 به ثبت رسمی انجمن لانه آمریکایی رسید (American Kennel Club). در سال 1890 فردی به نام اچ. دی. کندال (H. D. Kendall) از ماساچوست، انجمن نژاد سگ بولداگ آمریکا (The Bulldog Club of America) را پایه گذاری کرد. این انجمن یکی از اولین انجمن‌هایی بود که به عضویت انجمن لانه آمریکایی پیوست.
در ابتدا، انجمن بولداگ آمریکا از استانداردهای انگلیسی جهت پرورش نژاد بولداگ استفاده می‌کردند، اما پس از مدتی این استاندارد را ناقص دانسته و در سال 1894 استاندارد آمریکایی جدیدی را با عنوان «بولداگ نژاد آمریکایی» ایجاد کردند. البته انگلیسی‌ها به این نام‌گذاری و برخی از موارد استاندارد جدید اعتراض کردند. پس از تلاش‌های زیادی، سرانجام در سال 1896 در استاندارد جدید آمریکایی تجدید نظر شد و پس از اعمال اصلاحات به تصویب رسید. این استاندارد تا به امروز پابرجا است.
در طی دهه‌های 1940 تا 1950، بولداگ ها جزو 10 نژاد محبوب و معروف محسوب می‌شدند. امروزه، سگ های بولداگ به لطف اینکه همراه بسیار خوبی برای انسان‌ها هستند، در میان 155 نژاد سگ در جایگاه 12ام قرار دارند.
امروزه سگ بولداگ نمادی از موفقیت انسان‌ها در توانمندسازی یک نژاد و تبدیل او به سگی دوست داشتنی است. در دهه 1800، شهرهایی مانند رم قوانینی را وضع کرده بودند که سگ های بولداگ بخاطر خشونت زیاد، حق ندارند در خیابان‌های شهر تردد کنند و امروزه شاهد آن هستیم که بولداگ ها جزو دوست داشتنی‌ترین و آرام‌ترین سگ های دنیا هستند. همه این تغییرات مثبت و سازنده در نتیجه پشتکار و تلاش پرورش‌دهندگانی است که دانش خود را وقف بهتر کردن نژاد بولداگ کردند.
وزن و اندازه استاندارد سگ های بولداگ چقدر است؟
بولداگ نر حدود 25 کیلوگرم وزن دارد و وزن بولداگ ماده به 23 کیلوگرم می‌رسد. البته سگ‌های نمایشی حدود 4 کیلوگرم سنگین‌تر هستند. قد بولداگ ها هم از 31 تا 40 سانتی‌متر متغیر است.
خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی سگ بولداگ چیست؟
بولداگ، سگی اجتماعی و شیرین است. شجاعت بسیار زیاد بولداگ او را به یک نگهبان تمام عیار تبدیل کرده است.
او بسیار باوقار است و البته گاهی سرسختی و لجاجت منحصر به فردی هم دارد. رفتار بولداگ بطور کلی دوستانه است و معمولا در برقراری رابطه دوستانه با دیگران سخت‌گیر نیست. البته شاید سگ بولداگ شما در یادگیری کمی کند باشد، اما اگر چیزی را یادگرفت، دیگر فراموش نخواهد کرد و کاری را که بیاموزد، به درستی انجامش می‌دهد. سگ های بولداگ خیلی اهل پارس کردن نیستند و البته به پارس کردن نیاز چندانی هم ندارند، زیرا شکل ظاهری‌شان برای ترساندن غریبه‌ها کافی است!
البته لازم به ذکر است که ویژگی‌ها و خصوصیات یک سگ بطور کلی، به ویژگی‌های نژادی، آموزش و اجتماعی شدن آن سگ بستگی دارد. توله سگ‌هایی که خلق و خوی خوبی دارند، معمولا کنجکاو و اهل بازی هستند و از اینکه در آغوش انسان‌ها قرار بگیرند، لذت می‌برند. در انتخاب توله بولداگ خود، سعی کنید حد وسط را انتخاب کنید، نه توله‌ای که بیش فعال است و نه توله‌ای که به شدت گوشه گیری می‌کند!
بخاطر داشته باشید که همیشه قبل از خرید توله بولداگ، حتما پدر یا مادرش را بررسی کنید (بخصوص مادر را که معمولا در دسترس است) تا مطمئن شوید که بولداگ شما در آینده رفتار مطلوبی خواهد داشت. البته ملاقات و بررسی برادر، خواهر یا سایر خویشاوندان توله هم می‌تواند به شما در انتخابی آگاهانه کمک کند.
سگ بولداگ همانند هر سگ دیگری، نیاز به اجتماعی شدن دارد. بنابر این باید او را از تولگی در موقعیت‌های مختلفی قرار دهید تا صداها و اتفاقات جدیدی را تجربه کند. اجتماعی کردن باعث می‌شود تا سگ شما در آینده رفتارهای خوبی از خود نشان دهد.
بررسی سطح سلامت و انواع بیماری های سگ نژاد بولداگ
مانند هر نژاد دیگری، سگ های بولداگ هم در معرض بیماری‌های زیادی قرار دارند. البته همه بولداگ ها دچار بیماری نمی‌شوند، اما شناخت این بیماری‌ها اهمیت بسیار زیادی دارد و می‌تواند به شما در هنگام انتخاب و خرید توله از یک پرورش‌دهنده یا فروشنده کمک کند.
بخاطر داشته باشید که اولین گام در انتخاب و خرید یک سگ بولداگ، اطمینان از سلامتی او است. بنابراین سعی کنید توله خود را از یک پرورش‌دهنده مسئول و مورد اعتماد خریداری کنید. توله بولداگی که توسط یک پرورش دهنده خوب رشد یافته است، برنامه واکسیناسیون و کرم زدایی منظم و مرتبی دارد. پرورش‌دهندگان و فروشندگان با مسئولیت، تنها از سگ‌هایی برای پرورش نژاد استفاده می‌کنند که از نظر بدنی سالم و بالغ (حداقل 2 ساله) باشند و دائما آزمایشات ژنتیکی از آن‌ها می‌گیرند تا از سلامت‌شان مطمئن شوند.
لازم است پدر و مادر توله بولداگ، گواهینامههای سلامتی داشته باشند. برای سگ های بولداگ، داشتن گواهی‌نامه سلامت ارتوپدی حیوانات (Orthopedic Foundation for Animals) برای باسن، زانو و آرنج بسیار مهم و ضروری است.
البته به یاد داشته باشید که گواهینامههای پزشکی برای سگ‌های زیر 2 سال تضمین چندانی ندارند. زیرا برخی از مشکلات سلامتی تا قبل از رسیدن توله به بلوغ خود را نشان نمی‌دهند. به همین دلیل، توصیه می‌شود که از توله‌های زیر 2 یا 3 سال برای پرورش نژاد استفاده نشود.
بطور کلی، بولداگ ها در معرض مشکلات سلامتی زیادی قرار دارند. آن‌ها سگ‌های فوق‌العاده‌ای هستند، اما همیشه مطمئن شوید که وضعیت سلامت‌شان را به دقت مورد بررسی قرار می‌دهید.
انحراف یا وارونگی عطسه است (Inverted Or Reverse Sneezing): یکی از مشکلات رایج در میان سگ های بولداگ است. البته این مسئله یک بیماری محسوب نمی‌شود و معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که مواد رقیق از بینی بولداگ رها شده و روی سقف نرم دهان او ریخته می‌شود و آن را مسدود می‌سازد. ورودیک شیء خارجی در بینی بولداگ هم می‌تواند عامل این عارضه باشد. برای حل این مشکل کافی است بولداگ خود را به واسطه نوازش گلویش آرام کنید و خیلی زود شاهد آن خواهید بود که مشکل برطرف شده است.
سندروم سر پهن (Brachycephalic Syndrome): یکی از اختلالاتی است که در سگ‌های با سر کوتاه، سوراخ بینی باریک یا دهان کشیده شده مانند بولداگ دیده می‌شود. راه تنفس این نوع از سگ‌ها به درجات مختلفی مسدود می‌شود و ممکن است منجر به ایجاد صدا در تنفس و حتی انسداد کامل مجرای تنفسی شود. سگ‌هایی که دچار این اختلال هستند، معمولا خروپف می‌کنند. برای درمان این بیماری با توجه به شدت آن، روش‌های مختلفی وجود دارد. یکی از این روش‌ها اکسیژن تراپی است. همچنین درصورت شدید بودن آن، می‌توان با استفاده از جراحی، سوراخ‌های بینی را گشادتر کرد.
ناهنجاری باسن (Hip Dysplasia): یک بیماری ارثی است و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن قرار نمی‌گیرد. با توجه به عکس‌های گرفته شده از اسکلت بولداگ ها، به نظر می‌رسد که بیشترشان دچار این ناهنجاری هستند. البته وجود چنین اختلالی در سگ های بولداگ طبیعی است، اما چیزهایی مانند اضافه وزن و زیاده‌روی کردن در ورزش بخصوص در طول دوره رشد توله، شدت این ناهنجاری را زیاد کرده و ممکن است منجر به لنگی بولداگ شود.
بنابر این توجه داشته باشید که سگ بولداگ شما نباید دچار اضافه وزن شود و از طرف دیگر، ورزش بیش از حد هم به او آسیب می‌رساند. یکی از شایع‌ترین راه‌های درمان این ناهنجاری اسکلتی، جراحی است.
عارضه دم (Tail Problems): برخی بولداگ‌ها در قسمت دم خود هم دچار نوعی عارضه می‌شوند. دم این بولداگ ها پیچ‌خوردگی یا انحراف دارد که این پیچ‌خوردگی می‌تواند عوارض پوستی در قسمت دم ایجاد کند. بنابر این لازم است دم بولداگ خود را همواره تمیز و خشک نگهدارید تا دچار عفونت نشود.
برای مراقبت و نگهداری از سگ بولداگ چه نکاتی را رعایت کنیم؟
سگ های بولداگ در بیرون از خانه خیلی فعال نیستند و به ورزش و تحرک زیادی نیاز ندارند (البته برای جلوگیری از اضافه وزن، بهتر است هر روز آن‌ها را به پیاده روی ببرید). بولداگ ها بیشتر به زندگی در محیط خانه و آپارتمان علاقه دارند و یک زندگی راحت و آرام و بی‌دردسر را ترجیح می‌دهند.
تمام چیزی که یک سگ بولداگ پس از 15 دقیقه بازی و ورزش می‌خواهد، خواب است! در واقع بولداگ یک سگ کم انرژی است و به همین دلیل با زندگی در خانه و آپارتمان به خوبی سازگار است. شاید بخواهید بولداگ خود را روزی به 1 یا 2 کیلومتر پیاده‌روی ببرید، اما باور کنید سگ شما تنها به کمی بالا و پایین پریدن در خیابان هم راضی است!
باتوجه به شکل و فرم سر و صورت، آب و هوای خیلی سرد یا خیلی گرم برای سگ بولداگ مناسب نیست. آن‌ها در هوای گرم به سختی نفس می‌کشند و در خارج کردن گرما از بدن خود ناتوان هستند. سگ های بولداگ کاملا مستعد گرمازدگی می‌باشند. توجه داشته باشید که 1 ساعت ماندن در هوای 30 درجه سانتی‌گراد ممکن است بولداگ شما را بکشد! بنابر این به شما توصیه می‌کنیم که شرایط آب و هوایی خوبی برای سگ خود ایجاد کنید و آب فراوان در اختیارش قرار دهید.
البته، بولداگ ها شناگران خوبی نیستند. سر بزرگ بولداگ او را از سطح آب به پایین می‌کشد و به او اجازه نمی‌دهد که روی آب بماند. پس اگر در محل زندگی خود، استخر یا برکه‌ای دارید، مراقب باشید که سگ بولداگ شما درون آن نیافتد.
سگ‌های بولداگ خیلی باهوش نیستند و سرعت یادگیری پایینی دارند، اما هر چیزی یا کاری را که یاد بگیرند، هیچ وقت فراموش نمی‌کنند و به درستی آن را انجام می‌دهند. بهترین راه برای آموزش بولداگ این است که آموزشش را به تفریح تبدیل کنید و خوردنی‌ها و تشویقی‌های زیادی را در اختیارش قرار دهید.
برای تغذیه سگ بولداگ چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟
توصیه ما به شما روزانه 1.2 تا 2 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا است که باید در دو وعده در اختیار سگ بولداگ شما قرار گیرد.
البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد.
سگ‌ها مانند انسان‌ها به کیفیت و کمیت متفاوتی از غذا نیاز دارند. در واقع، سگی مانند بولداگ با سطح انرژی پایین، در مقایسه با یک سگ فعال و پر انرژی مانند دوبرمن، به غذا و انرژی کمتری نیاز دارد. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ بولداگ خود خریداری می‌کنید هم متفاوت است. هرچه غذای سگ بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن سگ شما خواهد رسید.
سگ بولداگ به راحتی دچار اضافه وزن می‌شود و این مسئله فشار روی مفاصل او را افزایش خواهد داد. بنابر این نباید به بولداگ خود اجازه دهید که چاق شود. لازم است با نظارت دقیق بر میزان غذا، بولداگ را در وزن مناسب نگه دارید. 2 وعده غذایی در روز برای سگ بولداگ شما کافی است و نیازی نیست که در طول روز غذا در اختیارش قرار دهید.
برای آنکه بدانید بولداگ شما دچار اضافه وزن شده است یا نه، کافی است دست خود را روی بدنش بگذارید، شصت خود را هم‌تراز با ستون فقرات قرار دهید و انگشتان خود را در دو طرف بدن سگ خود رها کنید.
پس از انجام این کار اگر توانستید دنده‌های سگ خود را زیر لایه‌ای از ماهیچه حس کنید، یعنی وزن سگ شما مناسب است. اگر دنده‌ها را به چشم مشاهده کردید، یعنی سگ شما دچار لاغری مفرط است و درصورتی‌که دنده‌ها را حس نکردید، بولداگ شما به یک رژیم غذایی جدی برای کاهش وزن نیاز دارد. البته این روش برای بیشتر سگ‌ها قابل استفاده است.
بهداشت و نگهداری از پوست و موی بدن سگ های بولداگ
پوشش بدن بولداگ شما مستقیم، کوتاه، نرم و صیقلی است. بولداگ پوست نرم و سستی دارد. این نرمی در قسمت‌های سر، گردن و شانه‌ها کاملا قابل مشاهده و لمس است. سر بولداگ چین و چروک زیادی دارد و گونه‌هایش در دو طرف صورتش آویزان است. همچنین دارای دو پوست نرم و آویزان در زیر گلویش است که تا قفسه سینه امتداد می‌‌یابد که به آن غبغب هم گفته می‌شود.
بولداگ ها رنگ‌های مختلفی دارند. قرمز راه راه و ترکیبی از سایر رنگ‌ها، سفید خالص، قرمز، حنایی و زرد کمرنگ جزو رنگ‌هایی هستند که سگ های بولداگ را با آن‌ها می‌بینیم. البته برخی از بولداگ‌ها هم سیاه رنگ هستند که البته خرید آن‌ها را به شما توصیه نمی‌کنیم.
پوشش نرم و کوتاه بدن سگ بولداگ را یک بار در هفته با برس مخصوص شانه بزنید. با استفاده از یک پارچه نرم و مرطوب، صورتش را تمیز کنید تا بین چین خوردگی‌های صورتش همیشه تمیز باقی بماند. البته مطمئن شوید که چین خوردگی‌ها همواره پس از شستشو خشک هستند.
اگر پوست بولداگ شما در قسمت‌های چین خورده هایش دارای خراش است، از دامپزشک خود یک پماد نرم‌کننده بگیرید. همچنین بهتر است بینی بولداگ خود را هم شستشو دهید و با استفاده از ژل مخصوص، سعی کنید تا سطح آن را نرم نگه دارید و از خشک شدن و پینه زدن جلوگیری کنید.
سگ بولداگ موریزی چندان زیادی ندارد و اگر شما بیش از یک بار در هفته بدنش را شانه کنید، میزان موریزی کمتری هم خواهد داشت.
ناخن سگ بولداگ خود را 1 یا 2 بار در هفته کوتاه کنید. اگر صدای کشیده شدن ناخن روی سطح زمین را می‌شنوید، وقت کوتاه کردن رسیده است. به خاطر داشته باشید که هرچه زودتر ناخن بولداگ را کوتاه کنید، هم برای شما و هم برای سگ شما راحت‌تر خواهد بود.
دندان‌های بولداگ را 2 یا 3 بار در هفته مسواک بزنید. البته مسواک روزانه بهتر است و برای جلوگیری از پوسیدگی و بوی بد دهان توصیه می‌شود. سعی کنید این مراقبت‌ها را از تولگی شروع کنید تا سگ شما به آن عادت کند.
زمانی که مشغول تیمار سگ خود هستید، سعی کنید زخم‌ها را در صورت وجود پیدا کنید. هیچ‌گاه نسبت به جوش‌ها و علامت‌های عفونی مانند قرمزی، تورم و التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم‌ها و روی پا بی‌تفاوت نباشید. چشم‌های نژاد سگ بولداگ باید صاف و تمیز و بدون قرمزی و تاری باشند. بررسی‌های دائمی، مرتب و هفتگی، تضمین‌کننده سلامت سگ شما خواهد بود.
سگ بولداگ با کودکان و سایر حیوانات خانگی چه رفتاری دارد؟
خلق و خوی دوست داشتنی و مهربان بولداگ از او یک همراه فوق العاده برای کودکان ساخته است. سگ بولداگ تحمل و صبوری زیادی در برابر رفتارهای کودکان دارد و اگر احساس ناراحتی کرد، به آرامی از محل دور می‌شود!
اما تحت هر شرایطی، وقتی سگ‌ها کنار کودکان هستند، باید بر آن‌ها نظارت داشته باشید. به کودکان خود آموزش بدهید که چگونه سگ شما را لمس کنند و همیشه تعاملات بین سگ و فرزند خود را تحت نظر داشته باشید تا از گاز گرفتگی یا کشیدن گوش و دم جلوگیری کنید. به کودک خود بیاموزید که وقتی سگ شما در حال غذا خوردن است، هیچ‌گاه نزدیکش نشود و غذایش را نگیرد. از شما خواهش می‌کنیم که به هیچ وجه، هیچ سگی را با کودک خود تنها نگذارید.
با توجه به ذات صلح جویی که بولداگ دارد، با حیوانات خانگی دیگر نیز به خوبی کنار می‌آید. البته شاید گاهی نسبت به سگ‌های دیگر غریبی کند.